Zoooo veel gedachten.
Er is veel, zooooo veel om je druk over te maken. Praktische zaken die ook gewoon realistisch zijn. De was die je nog moet wegwerken waar je geen zin in hebt, heb je nog wel genoeg brood in huis voor de volgende dag, wat doe ik aan, had ik nog genoeg benzine of moet ik eerst tanken morgenvroeg, slaap ik wel op tijd of ga ik weer uurtjes tellen? Allemaal vrij veel voorkomende praktische gedachten. Maar je hebt ook gedachten die iets meer inspelen op je geweten: Was ik niet té streng vandaag tegen de kinderen, wat is het voorbeeld wat ik geef, hoe zie ik mijn gedrag eigenlijk terug in dat van mijn kinderen? Waar wil ik aan werken? Zodat ik dat weer terug zie in mijn nageslacht. Vervolgens komt hier dan een heel scala aan mogelijke antwoorden uit voort. Die je vervolgens allemaal weer 1 voor 1 kan doorlopen met mogelijke uitkomst, die ook weer kan verschillen. Ook heb je nog gedachten die gaan over alle mogelijkheden en keuzes men heeft in het leven. Een soort keuzestress in gedachten! Zo van: ik leef nu! Wat ga ik allemaal nog meer doen met mijn leven, welke opties heb ik? Wat wil ik manifesteren/ creeëren? Als een klein kind in een snoepjeswinkel! En als laatst heb je nog die gedachten dat je gaat denken over het denken. Nou die zijn helemaal erg. Dat je denkt hoe kan het toch zo ver komen dat ik tot aan mijn nek in die gedachtestroom zit waarbij er weer een uurtje voorbij tikt en je er dus niet meer helemaal uit komt. Of nou ja ‘niet meer helemaal’ zeg maar gerust HELEMAAL NIET! Vanaf dan is het gewoon wachten tot je wekker gaat want echt slapen gebeurt dan niet zo snel, behalve wat dummelen. Wat is er toch aan de hand als je zo’n piekerhoofd hebt. Velen herkennen het misschien wel, een periode van een niet te stoppen gedachtestromen. Omdat er zoooo veel is om over na te denken! Als je dan toch nagaat dat die gedachten ook weer worden gevolgd door emotie en gevoel is het ook zo fijn om te weten dat het ook belangrijk is hoe we denken. Positief of negatief.
How to..?
Oke en nu dan? Wat moet je ermee? Dat hoofd? Wél omdat het moet, en niet omdat het kán. Nee we ‘moeten’ even terug naar: NIET omdat het moet maar wel omdat het kan. Dat klinkt gek want het is vaak alsof we geen controle hebben over de gedachten maar in feite hebben we dat wel. We hebben onszelf zo gek gemaakt om maar continue de regie over dingen te willen hebben door maar continue alles te overdenken dat ons hoofd zich gewoon heeft aangepast aan wat zijn baasje hem opdraagt te doen: Nadenken. Dus we moeten weer even terug naar een nieuw ijkpunt, zodat het hoofd weer kan wennen aan een rustiger denkmodus.
Nou kunnen bepaalde situaties er natuurlijk wel voor zorgen dat je maar blijft malen over bepaalde gebeurtenissen die zich afspelen in jouw leven. Dat malen en piekeren is dan een vanzelfsprekend effect. Zeker bij zogenaamde ‘life events’. Voor mij persoonlijk ook allerlei stof tot nadenken. Ik ga ze niet allemaal bespreken maar één daarvan is dat ik sinds mei afgestudeerd ben. Ik ben daar enorm blij mee! Ooow dat is echt een understatement! En hoewel het na 6 jaar en 9 maanden studie, ofterwijl jezelf opsplitsen in moeder, huishoudster, werkneemster, student en oja partner en bijjjjjjjjjna ramgek ~lees RAMGEK~ worden, is mijn hoofd het er nog niet helemaal mee eens dat het wat minder geprikkeld en getriggert en uitgeput wordt. Dus wat doet dat hoofd nu? Het gaat op stap als een soort jonge hond, waarbij de lijn is doorgesneden. Speurend in het park en gefascineerd door het echte leven. Alle ontdekkingen die gedaan kunnen worden. Eigenlijk meer als een losgeslagen wilde panter die dagen heeft vastgezeten en ineens vrijkomt! Ja dat komt meer overeen. Zo werkt het nu ongeveer in mijn hoofd. Het gaat van alles, met name s’ avonds en s’ nachts, bedenken om te doen. Heel vervelend! Dus hoe gaan we terug naar de nieuwe ijkpunt?
Tip 1: Pieker je suf!
Dwing jezelf elke dag een moment om je suf te piekeren. Ga steeds op diezelfde plek zitten en begin dan weer met piekeren.
Tip 2: Duw je gedachten ook niet weg.
Denk niet aan een roze olifant. Deze spreuk ken je allemaal wel. Ga je gedachten niet verdringen. Ze komen toch wel. Net als de roze olifant. Pak dan een pen en schrijf het van je af. Na dit moment hebben je gedachten veel meer rust! Je zult zien dat het werkt!
Tip 3: Mediteer! Exhale the bullshit!
Ga je mind wennen aan elke dag dat rustmoment! Een gewoonte heeft een bepaald aantal dagen nodig om te wennen aan de nieuwe situatie om hem een gewoonte te laten zijn. Adem lekker uit die afval!
Tip 4: Ga op inspectie uit.
Controle/ansgt? Ga eens na waar de echte behoefte tot zoveel nadenken vandaag komt. Heb je moeite met loslaten? Heb je graag de controle? Controle over bepaalde zaken, maar ook je gedachten misschien? En welke angst zit er achter die controle? Waarom wil je het mechnisme ‘controle’ in te zetten om een angst te verbloemen?
Tip 5: Ga voelen.
Waarom jouw systeem ‘heel hard nadenken’ inzet kan ook veroorzaakt worden doordat dat ‘voelen’ afgeschermd word door het afweermechanisme ‘nadenken’. Of eigenlijk anders uitgelegd je ego saboteerde de boel. Er zitten emoties in je systeem, die gewoon even gezien/gevoeld/gehoord willen worden. Maarja ‘voelen’ is en blijft lastig voor velen en daarom speelt dat afweermechanisme (ons ego) zo op. Mijn ego gebruikt dan het mechanisme ‘controle’ maar ook een heleboel ego’s pakken dit anders aan. Dus wees gewaarschuwd en ga voelen! En dan kom ik weer bij de conclusie waarbij het er samengevat toch maar weer kort en heel helder en krachtig op uit komt dat het ‘voelen’ op dit moment steeds overal centraal staat. Dit is de enige tegenhanger die jij zelf kan bieden tegen de actie’s van meneer of mevrouw ego!
© Copyright 1miljoensterren | Gemaakt door merkelijk waar